"خاموش بودن" نصف حکمت است
تعقیب نکردن "دیگران" ، نصف آرامش است
مداخله نکردن در "کار دیگران"، نصف ادب است
من از دنیا فقط اینو دریافتم که:
اونیکه قویتر بود، کمتر زور میگفت
اونیکه راحتر میگفت "اشتباه کردم" اعتماد به نفسش بالاتر بود
اونیکه "صداش" آرومتر بود، حرفاش بانفوذتر بود
اونیکه خودشو واقعأ "دوست داشت" ، بقیه رو واقعی تر دوست داشت
اونیکه بیشتر "طنز" میگفت، به زندگی جدی تر نگاه میکرد
اونیکه به "تفاوت" بین انسانها واقف بود، بیشتر نقاط مشترک رو باهاشون پیدا میکرد.