ماه

[! SETAre *]

ای که تو ماه آسمان ماه کجا و تو کجا
در رخ مه کجا بود این کرو فر و کبریا

جمله به ماه عاشق و ماه اسیرعشق تو
ناله کنان ز درد تو لابه کنان که ای خدا

مولانا

[Anoosh]

من از فراق تو هرشب به ماه می نگرم
گمان برند خلایق که عاشق قمرم
ماه من تویی خلایق بی خبرند

[Anoosh]

چه شده است ماه ما را، که خلاف آن شب، امشب
ز جمال و جلوه افتاده و رنگ بو ندارد؟