جمله را کامل کنید.......

[! Paradox]

دست یارم را محکم‌تر گرفتم و دستان لطیفش را در میان دستان خود فشرده و در چشمانش خیره شدم
این لحظات دوست داشتنی که ضربان قلبم لحظه به لحظه تند تر و تندتر می زدند. بی گمان یکی از بهترین لحظات عمرم بود .
دستش را رها و با کف دست مو های سیاه بلندش را آهسته نوازش کردم ، لبخند زیبائی بر لبهای زیبایش ِنشست ، تو گوئی با زبان بی‌زبانی فریاد می‌زد که آماده بوسیده شدن است، صورتم را به صورتش نزدیک و لبانش را به دقت نشانه گرفتم که تاگهان صدای باز شدن درب کلبه را شنیدیم و. ...

و لحظه‌ی عاشقانه ما ناگهان در هم شکست. هر دو با وحشت به سمت در برگشتیم. قامت مردی بلندبالا و سالخورده در چارچوب در نمایان شد؛ صورتش زیر سایه‌ی کلاه حصیری‌اش پنهان بود، اما چشمانش با کنجکاوی و کمی تعجب به ما خیره شده بودند.

پیرمرد، بدون هیچ حرفی، با یک دست به در تکیه داده بود و با دست دیگر، چوبدستی‌اش را محکم گرفته بود. سکوتی سنگین و پر از سوال بین ما حاکم شد. آیا او صاحب کلبه بود؟ آیا از ورود بی‌اجازه‌ی ما عصبانی شده بود؟ قلبم هنوز از لحظه‌ی پیش تند می‌زد، اما این بار نه از عشق، بلکه از اضطراب!