به قول معروف، تا وقتی که دلت قرص باشه و حس کنی کسی که کنارته، دوستت داره و هواتو داره، دیگه خیالت راحته. چه اون یارِ همیشگیِ سفرهی عقدت باشه، چه اون کسی که دلتو برده و هنوز قول و قرارِ رسمی نبستین، تا وقتی این حسِ امنیت و دوستداشتن هست، اعتمادت سر جاشه و دیگه لازم نیست هی خودتو به آب و آتیش بزنی و رو اعصابِش راه بری. خلاصه که عشق و اعتماد، مثل دو تا بالِ پروازن؛ یکیشون کم باشه، پرواز سخته!