عشق تو...
شوخی زیبایی بود که خداوند با قلب من کرد !
زیبا بود امّا...
شوخی بود !
حالا ... تو بی تقصیری ! خدای تو هم بی تقصیر است !
من تاوان اشتباه خود را پس میدهم . . . !
تمام این تنهایی تاوان « جدّی گرفتن آن شوخی » است ...
کاربر برتر مـاه
عشق تو...
شوخی زیبایی بود که خداوند با قلب من کرد !
زیبا بود امّا...
شوخی بود !
حالا ... تو بی تقصیری ! خدای تو هم بی تقصیر است !
من تاوان اشتباه خود را پس میدهم . . . !
تمام این تنهایی تاوان « جدّی گرفتن آن شوخی » است ...
ویرایش توسط Anil199 : 09-11-2015 در ساعت 10:06 PM
برای من همین خوبه که
با رویات می شینم
تو رو از دور می بوسم
تو رو از دور می بینم
برای من همین خوبه بگیرم رد دنیاتو
ببینم هر کجا می رم از اونجا رد شدم با تو
همین که حال من خوش نیست
همین که قلبم آشوبه
تو خوش باشی برای من
همین بد بودنم خوبه...
برای من همین خوبه بدونی بی تو نابودم
اگه جایی ازت گفتن بگم من عاشقش بودم
برای من همین خوبه که
از هر کی تو رو دیده
شبی صد بار می پرسم ازم چیزی نپرسیده
منو تو توی این دنیا یه درد مشترک داریم
دو تامون خسته ی دردیم رو قلبامون ترک داریم
منو تو کوه دردیمو یه گوشه زخمی افتادیم
داریم جون می کنیم انگار رو زخمامون نمک داریم
تموم زندگیمون سوخت تمومه لحظه هامون مرد
هوای عاشقیمونو هوای بی کسیمون برد
منو تو مال هم بودیم منو تو جون هم بودیم
خوره افتاد به جون ما تمومه جونمونو خورد
منو تو توی این دنیا اسیر دست تقدیریم
همش دلهره داریم و با این زندگی درگیریم
نفس که می کشیم انگار دارن شکنجه مون میدن
داریم آهسته آهسته تو این تنهایی می میریم
شدیم مثل یه دیواری که کم کم داره می ریزه
هوای خونمون سرده مثه غروبه پاییزه...
تقاص چیو ما داریم به کی واسه چی پس میدیم؟
آخه واسه ما این روزا چرا انقدر غم انگیزه؟
خدایا نگام کن، همون دل شکستم
نگو قهری با من، تو بودی که هستم
تو بودی همیشه، توی تار و پودم
منم که یه وقتا، به یادت نبودم
یه عمره که بغضت، رفیقه با شبهام
خدایا رسیدم، به بن بست دنیام
هوامو گرفته، ته کوچه بسته اس
نگاتو نگیر از یه مردی که خسته اس
به گوشت می دونم صدایم آشناست
خدا با توأم...
پس حواست کجاست؟
در تمام روزهای عاشقی که گذشت
حتی یک لحظه از آن روزها نیز از یادم نرفت
با اینکه قلبم بارها شکست
اما دلم باز هم به پای تو نشست
به هیچکسی دل نبست
با خودش عهد بست، که این عشق اول و آخر است
همین و بس!
گاهی یادش به خیر می گویم
برای تمام ندیده هایم...
گاهی می خندم به کوله بارم
و گاهی افسوسی کوتاه...
گاهی کابوسی در خواب
وگاهی سکوت صدایم
گاهی تردید ... و گاهی ترس...
گاهی چشمانم را پر می کنم از:
صدای تو... حرفهای تو...
گاهی بی تفاوت به تو... به همه...
و گاهی خسته از تمام راه
رفتن ها... گریه ها... خنده ها...
گاهی خنده به روی تمام آرزوها
گاهی به آرامی فرو ریختن
به آرامی دود شدن...
گاهی دلتنگ... گاهی مغرور...
گاهی آرام خوابیدن...
و گاهی تکرار تکرار تکرار...
این است تمام زندگی من
پر از گاه گاه های متوالی و تمام نشدنی...
هر روز دوست داشتنم را
در گوشت تمدید می کردم
اما تو ...
هیچوقت گوش دلت را به زبان دلم نسپردی...
چشم به راه کسی بمان که آمدنش
بوی ماندن بدهد...
بی قرار قدم هایش شوی و بیتاب آغوشت شود
بوسه بارانش کنی و بوسه بارانت کند
طوری در آغوشت بگیرد که خودت را
مچاله آغوشش کنی و بگویی:
"من دلم گم شدن می خواهد"
گم شدن میان آغوشت...
تو دوری و دستای من نمی رسه به گرد تو
صدای تکه پارمو بردار و از اینجا برو
تو دست من یه عکسِ پاره ست
نبودی و مرگه ستاره ست
بذار تنها ببوسم اینجا
صدام نمی رسه به فردا...
بگذر از این شکسته از این دوباره خسته
رد شو از این حقیر کم من دیگه حرف نمی زنم
نمی خوامت زیباترینم آغازی از مرگ زمینم
دیوانه ی کوچه نشین و آواره ام تنها همینم
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
