زدستش یک دم آسایش ندارم نمی دانم چه باید کرد با دلهزاران بار منعش کردم از عشق مگر بر گشت از راه خطا دلبه چشمانت مرا دل مبتلا کرد فلاکت دل مصیبت دل بلا دلاز این دل داد من بستان خدایا ز دستش تا به کی گویم خدادلدرون سینه آهی هم ندارم ستمکش دل پریشان دل گدادلبه تاری گردنش را بسته زلفت فقیر و عاجز و بی دست و پا دلبشد خاک و ز کویت بر نخیزد زهی ثابت قدم دل با وفا دلز عقل و دل دگر از من مپرسید چو عشق آمد کجا عقل و کجا دلتو لاهوتی ز دل نالی دل از تو حیا کن یا تو ساکت باش یا دل.jpg)
کاربر برتر مـاه
