خلیج فارس (شاخاب پارس یا دریای پارس)، آبراهی است که در امتداد دریای عمانو در میان ایران و شبه*جزیره عربستان قرار دارد. مساحت خلیج فارس ۲۳۷٬۴۷۳ کیلومتر مربع است،[۱] و پس از خلیج مکزیک و خلیج هادسون سومین خلیج بزرگ جهان بشمار می*آید. خلیج فارس از شرق از طریق تنگه هرمز و دریای عمان به اقیانوس هند و دریای عرب راه دارد، و از غرب به دلتای رودخانه اروندرود، که حاصل پیوند دو رودخانهٔ دجله وفرات و پیوستن رود کارون به آن است، ختم می*شود.[۲] کشورهای ایران، عمان، عراق،عربستان سعودی، کویت، امارات متحده عربی، قطرهستند. در این میان سواحل شمالی خلیج*فارس تماماً در جغرافیای سیاسی ایران قرار دارند.[۳] به سبب وجود منابع سرشار نفت و گاز در خلیج فارس و سواحل آن، این آبراهه در سطح بین*المللی، منطقه*ای مهم و راهبردی بشمار می*آید. و بحرین در کناره خلیج فارس نام تاریخی این خلیج، در زبان*های گوناگون، ترجمه عبارت «خلیج فارس» یا «دریای پارس» بوده*است. هم چنین در تمام سازمان*های بین*المللی نام رسمی این خلیج، «خلیج فارس» است اما برخی از کشورهای عربی در دهه*های اخیر آن را خلیج عربی یا به سادگی، خلیج می*نامند.[۴] سازمان آب*نگاری بین*المللی از نام خلیج ایران (خلیج تاریخچه پیدایش خلیج فارس

زمین شناسان معتقدند که در حدود پانصدهزار سال پیش، صورت نخستین خلیج فارس در کنار دشت*های جنوبی ایران تشکیل شد و به مرور زمان، بر اثر تغییر و تحول در ساختار درونی و بیرونی زمین، شکل ثابت کنونی خود را یافت. خلیج فارس در آغاز، بسیار پهناور بوده به طوری که تا اواخر دوره سوم زمین*شناسی بیشتر جلگه*های برازجان، بهبهان و خوزستان ایران تا کوه*های زاگرس در زیر آب بوده*اند.[۶]