محققان آمریکایی بیش از هزار و ۸۰۰نفر از بزرگسالان با سابقه بیماری های قلبی و یا بدون آن را به مدت ۱۰ سال مورد بررسی قرار دادند و به این کشف رسیدند که در ۸ درصد از شرکت کنندگان شواهدی از تشکیل بافت اسکار در قلب مشاهده می شود که اغلب تشخیص داده نشده است. این بدان معنی است که این افراد ممکن است بدون آن که متوجه شوند، دچار حمله قلبی شده باشند.
در برخی موارد علائم حمله قلبی به اندازه ای وخیم نیست که بیمار را به مراکز درمانی سوق دهد. علائم ممکن است شامل درد خفیف در قفسه سینه، تهوع، استفراغ، خستگی غیر قابل توضیح، سوزش سردل، تنگی نفس، ناراحتی در گردن یا فک باشد. حتی علائم حمله قلبی خاموش ممکن است با سوء هاضمه یا آنفلوآنزا اشتباه گرفته شود.
دچار شدن به حمله قلبی خطر تکرار این حملات را به همراه دارد و گاه حملات بعدی ممکن است سبب افزایش احتمال بروز عوارضی از جمله نارسایی قلبی شود.
عوامل خطر ساز حمله قلبی شامل سیگار کشیدن یا جویدن توتون، بالا بودن کلسترول، دیابت، ورزش نکردن و اضافه وزن است.
در صورتی که بیمار احساس کند که دچار حمله قلبی خاموش شده باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کند تا پزشک در صورت لزوم انجام آزمایش های لازم را تجویز کند.
انجام آزمون هایی مانند الکتروکاردیوگرام، اکوکاردیوگرام و یا سایر آزمون‌های تصویرسازی قلب باید بر اساس صلاحدید پزشک معالج انجام شود تا نشانه وجود یا عدم وجود حمله قلبی مشخص شود.
افراد بالای ۵۰ سال و یا بالای ۴۰ ساله هایی که سابقه خانوادگی قوی از بیماری های قلبی یا سایر عوامل خطرساز مانند چاقی، فشار خون بالا، دیابت یا سیگار کشیدن دارند، در صورت بروز کوچکترین علائم مشکوک به حمله قلبی و ادامه این علائم بیشتر از ۲۰ دقیقه، باید به پزشک مراجعه کنند.