دوری از آرمان و هدف ، آشفتگی و پریشانی روان ما را در پی دارد. حکیم ارد بزرگروان ، همواره تشنه پرواز و بالا بردن خواسته های آدمی است ، این سرشت خوب ، همان ریشه بالندگی آدمیست. حکیم ارد بزرگروان آدم های شاد ، از بیماری و نابودی ، به دور است. حکیم ارد بزرگروان پاک ، برای همگان ، آرزوی بهروزی و شادمانی می کند. حکیم ارد بزرگ روان خویش را ، بازیچه دست داستان سرایان دیو سیرت نکنیم. حکیم ارد بزرگروان زخمی ، در تنهایی ، عفونی و خطرناک می گردد ، باید وارد گروه های فعال اجتماعی و شاد شد. حکیم ارد بزرگروان شایستگان ، به پدید آورندگی و آفرینش گرایش دارد. حکیم ارد بزرگروان مردگان و زندگان ، در یک گردونه می چرخد. حکیم ارد بزرگ سرزمین روان ما ، میدان کینه توزی ، و دشمنی های بیهوده نیست. حکیم ارد بزرگغرور و فروتنی ، هر دو بخشی از نیازهای آدمی هستند. حکیم ارد بزرگ