چه بیچاره اند مردمی که ، قهرمانشان بزدل است. حکیم ارد بزرگ

چه فریست زندگی را ، آنگاه که برآزندگان و اساطیر را نشناسی و بی ره توشه ایی پرواز کنی ؟. حکیم ارد بزرگ

چه نیک مردان و زنان برآزنده ایی که همچون باران می بارند ، برای شکوفا شدن اندیشه آیندگان. حکیم ارد بزرگ

خوشنامی ، بزرگترین فر هر آدمی است. حکیم ارد بزرگ

دارایی برآزندگان ، تنها دلی سرشار از امید است. حکیم ارد بزرگ

در تباری که کهنسالی نیست ، آرامش به سختی پیدا می شود. حکیم ارد بزرگ

دودمانی که بزرگانش خوار شده اند ، پیکره بی جانیست که خوراک پلیدان می شود. حکیم ارد بزرگ

رستاخیزهای مردمی ، بدون همراهی زنان دلیر ، ناممکن است چرا که زن ، پرچمدار وارستگی ، پاکی و از خودگذشتگی است. حکیم ارد بزرگ

زیاده روی در ستایش دیگر آدمیان، بردگی و نابودیمان را در پی دارد. حکیم ارد بزرگ

سالار دل ها بودن ، با ارزش تر از هر آرزویی است. حکیم ارد بزرگ

سخن برآزندگان ، آهنگ خیزش بیشتر است. حکیم ارد بزرگ

شایستگان ، آنانی هستند که آفریننده اند. حکیم ارد بزرگ

شایستگان ، با گذشت هستند و بخشنده. حکیم ارد بزرگ