آدمهای بد کردار ، از سکوت خردمندان نیز می هراسند. حکیم ارد بزرگ
آدمهای حقیر و زبون ، پیروزی های تاریخ مردم سرزمین خویش را ، به ریشخند می گیرند. حکیم ارد بزرگ
آدمهای فرهمند ، به نیرو و توان خویش باور دارند. حکیم ارد بزرگ
آدمی با اندیشه و انگاره بیمار ، آینده را تیره و تار می بیند. حکیم ارد بزرگ
آدمی تنها زمانی دربند رویدادهای روزمره نخواهد شد ، که در اندیشه ایی فراتر از آنها ، در پرواز باشد. حکیم ارد بزرگ
آسودگی دیگران ، بخشی از آرامش و رفاه ماست. حکیم ارد بزرگ
آگاه ، بر داشته های خود بیناست. حکیم ارد بزرگ
آگاهی ، آرمان را نزدیک می کند و از دوباره روی ، بازمان می دارد. حکیم ارد بزرگ
آموزگاری ، دلدادگی است، چنین جایگاهی، هیچگاه به دست بدان مباد. حکیم ارد بزرگ
آموزگاری که با واژه "تشویق" و کارکرد آن ، آشنا نیست ، به راستی بی سواد و خام است. حکیم ارد بزرگ