زیباترین خوی زن ، آزرم و شرم اوست. حکیم ارد بزرگ
زیبارویان ، با ادب و منش نیکو ، فرشته و پریزاد می گردند. حکیم ارد بزرگ
زیبارویی که می داند ، زیبایی ماندنی نیست ، پرستیدنی است. حکیم ارد بزرگ
سخن دلنشین خردمندان ، دل ها را آرام می کند. حکیم ارد بزرگ
سخن گفتن از فر خرد و دانش ، در میان آدمهای گرسنه ، بی پژواک است. حکیم ارد بزرگ
سر بریده خردمندان هم ، به هزار گونه سخن می گوید. حکیم ارد بزرگ
سفر ، نای روان است ، برای اندیشه و آرمان بزرگ فردا. حکیم ارد بزرگ
شاگردانی که بدون نوآوری ، همواره سخن استاد خویش را باز می گویند، هیچگاه برای خود و استادشان، فر و شکوهی به ارمغان نمی آورند. حکیم ارد بزرگ
شب زندگی ، برای خردمند ، همچون روز روشن است. حکیم ارد بزرگ
طبیعت ، آموزگار بزرگیست ، خردمندان از آن درس ها می گیرند. حکیم ارد بزرگ
کسی رستاخیز و دگرگونی بزرگی را فراهم می آورد که پیشتر ، بارها و بارها ، در کشاکش روزگار ، خود ساخته و نیرومند شده باشد. حکیم ارد بزرگ
کسی که زبانش پیش از اندیشه اش می جنبد، باید همواره بدنبال دوستان تازه باشد. حکیم ارد بزرگ