ایام گل یاس

دیدی زده بالای دری پرچم زهرا

بی اذن مشو وارد بزم غم زهرا


ایام، تعلق به گل یاس گرفته

افراشته بنگر همه جا پرچم زهرا


بر سینه ی زخمی و شکسته پی تسکین

جز اشک محبان نبود مرهم زهرا


پیدا نکند لولو و مرجان بهشتی

هرکس نشود غرق مگر در یم زهرا


خواهی عرق شرم نریزی به قیامت

درنوکری اینجا مگذاری کم زهرا


کافی است به سنی و مسیحی چو یهودی

از چادر خاکی بخورد یک دم زهرا


ای رشته ای از چادر بی بی مددی کن

گردیم چو سلمان شما محرم زهرا


بردار زبانم ببرید و بنویسید

تو میثم تماری و من میثم زهرا