بنظرت تا چه حد بايد به دوستيهاى مجازى اطمينان كرد ؟

["yalda"]

همونطور كه اسمش روشه دوستيهاى مجازى تا به همون حد مُجاز بايد اطمينان كرد :)
فقط تنها چيزى كه ميدونم خيلى حس خوبيه كه ديگه بفكر كسى جز خانوادت نباشى ، استرس و درگيرى فكرى ادم كمتر ميشه (خوشحالم كه به اين حس رسيدم اميدوارم شما هم برسيد )

[narmiine]

من دوستان مجازی زیادی داشته و دارم که برخی از انها به دوستی های خانوادگی هم رسیده و موجب گسترده شدن حیطه دوستانم شده

تجارب اندک ناموفقی هم داشتم که به داشتن دوستان خوب میارزه و از این بایت ناراحت نیستم افراد رو میذارم به مرور زمان خودشون

رو ثابت کنند. به دوستان وابسته عاطفی نمیشم ولی از ندیدنشون و بی اطلاع بودن ازشون ناراحتم میکنه . دنیای مجازی رو محلی برای

عشق و عاشقی و انتخاب همسر و تو این محدوده ها نمیبینم و اعتقاد دارم تو دنیای مجازی باید اهداف دیگری رو دنبال کرد گاهی دست

گذاشتن رو نقاط ضعف دیگران تو دنیای مجازی باعث می شه فرد یادبگیره چطور واکنش صحیح نشون بده و از رفتار دیگران هم میشه

الگو برداری کرد.

سعی کنیم تو دنیای مجازی از خودمون انچه رو که فکر میکنیم اگر بر ملا بشه موجب ناراحتیمون نمیشه رو با دیگران در میون بگذاریم