عشق - دریا
مـی وزد از آنطـــــرفتر بادهــــــا
از دل دریــــا رســــد فریاد هــــا
هـــــر که آواز دل دریا شنــــــیدبهـترین آوای این دنیا شنـــــید
روی موج آب دریا ، خـواب شویا برای خــــواب دریا ، آب شوآب دریا
، اشک فرهاد است و بسمــوج دریا ، آه و فریاد است و بس
ما به دریا ، آتشـــــی افروخـــتیم
ایدریغ ! از آتشش خود سوختیمسقــــف دریا را چراغان کرده ایم
آرزوی ابــــــــر و بـــاران کـرده ای
مهــــــر که اینک دل به دریا میزند
روی قلــــــب عاشقی ، پا میزند
عاشـــــــــق دیرینه
دریا شدنبا تو بـودن چاره درد من است
درد من مزد عملکرد من است
من میان انبــــــه مردم شدم
در میان خیل مردم ، گم شدم
گم شــــدن افسانه مجنون هاست
غوطه خوردن در میان خون هاست
***دوستی یعنی ، فدایت میشوم
کشتی من ! ناخــــدایت میشوم
صحبت از عشق است ، از دریا بودصحبــــتی از سـرنوشـــــــت ما بودعشق ، دریا ، یعنی دنیای دگررشته ای در ریشـــــــــه آب گهرعشق ، دریا ، یعنی دریایی سرابتا رسیـــــــــــدن در جـــــــوار آفتابعشق ، دریا ، یعنی بیدارند و بسســـــــالها با هــــم گرفتارند و بسعشق ، دریا ، یعنی دل دادن به همغــــــــوطه خوردن در میان رنج و غم
کاربر برتر مـاه
