از غم عشق حکایت به صبا نتوان کرد

[pantea]

نه صدایش را نازک می کرد و نه دستانش را ” آردی ” . . .از کجا باید به ” گرگ ” بودنش شک میکردم ؟!
تلخم مانند خنده های بی حوصله