انگار این کلمات از آسمان می آیند، آبی اند و آرام، پرسه زدن میان این واژه ها حال خوبی دارد،
یادت می آید که تنها نیستی، که دیده می شوی،
که آویزه ی گوشت باشد در میان دویدن های روزمره، میانه ی هول و استرس بیهوده و فرسایشی هر روز و هر شب،
خداوندی هست که از آسمانش به وسیله بندگان والامقامش برایت کلمات نورانی میفرستد.
کاربر برتر مـاه
