کسی که درباره ی پول و دستمزدش زیاد اصرار نمی کند و خیال می کند دیگران انصف و شعور دارن، احمق نیست، مناعت طبع دارد...
کسی که برای شنیدن حرف ها و قصه ها و شعر ها و آثار هنری یک جوان بی تجربه وقتی می گذارد و حوصله خرج می دهد، احمق نیست، انسان است...
کسی که به موقع می آید و برای باکلاس بودن، عده ای را منتظر نمی گذارد، احمق نیست، منظم و محترم است...
کسی که کتاب هایش و یادداشت هایش و جزوه هایش را به دیگران می دهد، احمق نیست، مهربان و منصف است...
کسی که برای حل مشکل دیگران به آن ها پول قرض می دهد و ضامن وام آن ها می شود و به دروغ نمی گوید ندارم و گرفتارم، احمق نیست، کریم و جوانمرد است...
کسی که از معایب و کاستی های دیگران، در می گذرد و بدی ها را نادیده می گیرد، احمق نیست، شریف است...
هیچ کس متوجه نمی شود که برخی از انسان ها...
چه عذابی را متحمل می شوند...
تا آرام و خونسرد به نظر بیایند...
کاربر برتر مـاه
