سرد است هوا
بیرون اگر می روی
دست های مرا
با خودت ببر



خدایا !
مگر از کجای جهانَت کم می شود ؛
یک روز صبح ،
اولین صحنه ای که
با باز کردنِ چَشمانَم می بینم ،
چهره ی خواب آلودَش باشد ؟