یک سنگ به اندازه ای بالا می رود که نیرویی پشت آن باشد.
با تمام شدنِ نیرو، سقوط و افتادن سنگ طبیعی است.
ولی یک گیاه کوچک را نگاه کن!! که چطور از زیر خاک ها و سنگ ها
سر بیرون می آورد و حتی آسفالت ها و سیمان ها را می شکند
و سربلند می نماید.
اگر تو به اندازه ی این گیاه کوچک، ریـــشه داشته باشی،
از زیر خاک و سنگ، و از زیر عـــــادت و غـــــــریزه
و از زیر حـــــرف ها و هــــــــــوس ها سر بیرون می آوری
و سربلند می شوی.
ریـــشه تو، همان فـــــهم تو، عـــلاقه تو و انتــــخاب توست!می گویند قلب هر کس به اندازه ی مشت بسته ی اوست
اما من قلب هایی را دیده ام که به اندازه ی دنیایی از محبت عمیق اند
دل های بزرگی که هیچ وقت در مشت های بسته جای نمی گیرند
مثل غنچه ای با هر طپش شکفته می شوند
دل های بزرگی که مانند کویر نامحدودند
و تشنه اند، تا اینکه ابر محبت ببارد
در عوض دل هایی هم هستند
که حتی از یک مشت بسته ی کوچک هم، کوچکترند
و تو می خواهی بدانی قلبت چقدر بزرگ است؟
به دستت نگاه کن ...!
وقتی که عشق و مهربانی را به دیگران تعارف می کنی ...