غزل
دلا در عشق تو صد دفترستم
که صد دفتر ز کونین ازبرستم منم آن بلبل گل ناشکفته
که آذر در ته خاکسترستم دلم سوجه ز غصه وربریجه
جفای دوست را خواهان ترستم مو آن عودم میان آتشستان
که این نه آسمانها مجمرستم
شد از نیل غم و ماتم دلم خون
بچهره خوشتر از نیلوفرستم
درین آلاله در کویش چو گلخن
بداغ دل چو سوزان اخگرستم
نه زورستم که با دشمن ستیزم
نه بهر دوستان سیم و زرستم ز دوران گرچه پر بی جام عیشم
ولی بی دوست خونین ساغرستم چرم دایم درین مرز و درین کشت
که مرغ خوگر باغ و برستم منم طاهر که از عشق نکویان
دلی لبریز خون اندر برستم
کاربر برتر مـاه
