ناگفته هایی از جنس گفتن....قلم بارونی من

[!!farzane!!]

اگه یه روز فرزندی داشتی
بیشتر از هر اسباب ‌بازی دیگه‌ای براش بادکنک بخر !!
بازی با بادکنک خیلی چیزا رو به بچه یاد می‌ده.
بهش یاد میده که باید بزرگ باشه اما سبک، تا بتونه بالاتر بره
بهش یاد می ده که چیزای دوست داشتنی می‌تونن توی یه لحظه،
حتی بدون هیچ دلیلی و بدون هیچ مقصری از بین برن

پس نباید زیاد بهشون وابسته بشه.

و مهمتر از همه،
بهش یاد می ده که وقتی چیزی رو دوست داره
نباید اونقدر بهش نزدیک بشه و بهش فشار بیاره
که راه نفس کشیدنش رو ببنده،
چون ممکنه برای همیشه از دستش بده ...

[!!farzane!!]

میدونی رفیق حکایت زندگی من چیه؟؟؟
حکایت زندگی من شده مثِ دکمه پیرهن
اولی رو که اشتباه بستی تا آخرش اشتباه میری،
بدبختیش هم اینه که زمانی به اشتباهت پی می بری که دیگه رسیدی به آخرش...

[!!farzane!!]

گاهی هیچی ارومت نمیکنه جز نوشتن ......

[!!farzane!!]

خسته ام همچو خدایی که ببیند شیطان

هرچه می‌خواست دلش، برسرعالم آورد


زندگی کردن من مردن تدریجی بود

زندگی بعد تو یک مردنِ کم کم آورد

#سیامک_کیهانی

[!!farzane!!]

گاهی، برای رها شدن از زخم‌های زندگی باید بخشید و گذشت.

می‌دانم که بخشیدن کسانی که از آن‌ها زخم خورده‌ایم، سخت‌ترین کار دنیاست
.
ولی، تا زمانی که هرصبح چشمان خود را با کینه باز کنیم و آدم‌های خاطرات تلخ را زنده نگه داریم و در ذهن خود هرروز محاکمه‌شان کنیم، رنگ آرامش را نخواهیم دید!

گاه، باید چشم‌ها را بست و از کنار تمام بد بودن‌ها گذشت...

[!!yalda!!]

گاه، باید چشم‌ها را بست و از کنار تمام بد بودن‌ها گذشت...

[!!farzane!!]

📝
ما آدمها را دوست داریم،

برای رسیدن به آنها خودمان را به آب و آتش میزنیم،


زمین و زمان را به هم میدوزیم تا ثابت کنیم

حسمان واقعی است،دوست داشتنمان حقیقی است

،
چشممان جز چشمانش کسی را نمیبیند

،
و این دل کسی جز او را نمیخواهد.

..
ولی فقط تا وقتی نیست،



تا وقتی دور است،
تا وقتی دست نیافتنی است
...

از بودنش که مطمئن شویم،


دیگر حواسمان به لرزیدن صدایش نیست

،
دیگر عطر موهایش عقل از سرمان نمیپراند و دیگر دوست داشتنمان را بر زبان نمی آوریم،
آنقدر نمیگوییم

،
آنقدر بعد از رسیدن قدر ثانیه های با او بودن را نمیدانیم


که چشم باز میکنیم و میبینیم نیست،
میبینیم باز هم دور شده

،
باز هم دست نیافتنی است...
آنوقت دوباره روز از نو و روزی از نو..

.
ما قدر داشته ها را دانستن یاد نگرفتیم اصلا...

[!!farzane!!]

آنگاه که غرور کسی را له می کنی

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری

انگاه کهنگاه هرزه ات بسوی همه روانه میشود
انگاه که دم از خدا میزنی برای پوشاندن خطاهایت



آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن غرورش را نشنوی

آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری

میخواهم بدانم، دستانت را بسوی کدام آسمان دراز میکنی تا برای خوشبختی خودت دعا کنی؟
بسوی کدام قبله نماز می گزاری که دیگران نگزارده اند؟


طریقت بجز خدمت خلق نیست به تسبیح و سجاده و دلق نیست

[!!farzane!!]

📝 #یاد_خواهی_گرفت

کم کم یاد خواهی گرفت


عشق تکیه کردن نیست


و رفاقت هم معنی اطمینان خاطر نیست

و یاد می‌گیری که بوسه‌ها قرارداد نیستند

کم کم یاد می گیری.

.
که حتی نور خورشید هم می‌سوزاند

اگر زیاد آفتاب بگیری

باید باغ ِ خودت را پرورش دهی

به جای اینکه منتظر کسی باشی تا برایت گل بیاورد


کم کم یاد میگیری که میتوانی تحمل کنی


که محکم باشی پای هر خداحافظی


یاد می گیری که خیلی می ارزی

[!!yalda!!]

انسان پدیده ای غریب است: به فتح هیمالیا می رود
به کشف اقیانوس آرام دست میابد، به ماه و مریخ سفر می کند
تنها یک سرزمین است که هرگز تلاش نمی کند آن را کشف کند
و آن دنیای درونی وجود خود است . .