گنجشکک درخت توامگنجشکک درخت توام ،فصل بی کسی
بر شاخه ی بلند دلت، لانه میکشم
برشانه های وحشی طوفان نپاش مو !
من خود به پیچ وتاب غمت شانه میکشم !
.
هرشاخه شاخه ی تو شده آشیان من
ازوحشت صدای تبر جیغ می کشم
بر ما مباد جدایی که ، شک نکن
بر دست های سرد تبر تیغ می کشم !
.
حالا بغل بگیر مرا حضرت درخت
پاییز برگ و بال دلم را بهار کن …
بر باد رفته از سر من عطر شانه ات
با بوسه هات برسر من گل هوار کن !