آدمها....
گاهی در زندگی ات می مانند!
گاهی در خاطره ات!
آن ها که در زندگی ات می مانند؛
همسفر می شوند....
آن ها که در خاطرت می مانند:
کوله پشتیٍِ تمامٍ تجربیاتت برای سفر....
گاهی تلخ
گاهی شیرین
گاهی با یادشان لبخند می زنی
گاهی یادشان لبخند از صورتت بر می دارد....
اما تو لبخند بزن
به تلخ ترین خاطره هایت حتی....
بگذار خود خود خود دلت بداند
هر چه بود؛هر چه گذشت
تو را محکمتر از همیشه و هر روز
برای قدم برداشتن در مسیر زندگی ساخته است....
آدمها می آیند
و این آمدن
باید رخ بدهد
تا بدانیم
آمدن را همه بلدند....
������این ماندن است که هنر می خواهد������