لالا کن دختر زیبای شبنم / لالا کن رویه زانویه شقایق
بخواب تا رنگ بی مهری نبینی / تو بیداریه که تلخه حقایق
تو مثله التماس من میمونی که / یک شب روی شونه هاش چکیدم
سرم گرم نوازشهای اون بود/ که خوابم برد و کوچش رو ندیدم
حالا من موندمو یه کنجه خلوت/ که از سقفش غریبی چکه کرده
تلاطمهای امواج جدایی / زده کاشونمو صد تکه کرده
دلم میخواست پس از اون خوابه شیرین/ دیگه چشمم به دنیا وا نمیشد
میونه قلب متروکم نشونی / دیگه از خاطره پیدا نمیشه
صدام غمگینه از بس گریه کردم / ازم هیچ اسمو هیچ آوازه ای نیست
نمیپرسه کسی هی در چه حالی / خبر از آشنای تازه ای نیست
به پروانه صفتها گفته بودم / که شمعم میله خاموشیه من نیست
پرنده رو درختم آشیون کن/ حالا وقت فراموشیه من نیست
تو مثله التماس من میمونی / که یک شب روی شونه هاش چکیدم
سرم گرم نوازشهای اون بود / که خوابم برد و کوچش رو ندیدم