خداوند فرشتگان را آفرید تا نشانه ی شکوه عظمت و اقتدارش باشند


خداوند حیوانات را آفرید تا نشانه معصومیت جهان آفرینش
باشند.


خداوند گیاهان را آفرید تا نشانه ی سادگی و مهربانی او باشند و


خداوند انسان را آفرید تا با عشق ورزی به تمام انسانها و



خدمت کردن به آدمهای نیازمند تجلی گر گوشه ای از عشق او باشند.


تا عاشق وجود خویش نباشیم چگونه می توانیم به دیگران



عشق بورزیم ؟ تا عاشق تمامی انسانها نباشیم چگونه می توانیم انتظار داشته باشیم که جهان آن را نثار ما کند ؟


این موهبت الهی
را از خود و دیگران دریغ نکنیم تا جهان نیز عاشقانه ما را به سوی بهترین ها رهنمون سازد.


عشق در تاریک ترین و بسته ترین شرایط روزنه ایست به سوی امید


عشقت را قدر بدان تکریمش کن حرمتش را نگه دار