مشاعره .... یک پارس

[!!yalda!!]

نقش بند جان که جان​ها جانب او مایلست عاقلان را بر زبان و عاشقان را در دلست

[!__Miss__!]

ترسم اي مرگ نيايي تو و من پير شوم
آنقدر زنده بمانم كه ز جان سير شوم

[!!yalda!!]

تا دامن کفن نکشم زیر پای خاک

باور مکن که دست زدامان بدارمت

[!baran!]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو                  تا تو مراد من دهی من به خدا رسیده ام

[!__Miss__!]

منم که شهره شهرم به عشق ورزيدن
منم که ديده نيالوده ام به بد ديدن

[!!yalda!!]

ناگهان آیینه حیران شد،گمان کردم تویی
ماه پشت ابر پنهان شد،گمان کردم تویی

ردپایی تازه از پشت صنوبرها گذشت...
چشم آهوها هراسان شد،گمان کردم تویی

[mohsen32]

یکی گفتا با ان گم گشته فرزند
که ای روشن روان پیر خردمند
ز مصرش بوی پیراهن شنیدی
چرا در چاه کنعانش ندیدی
بگفتا چشم ما برق جهان است
دمی پیدا و دم دیگر نهان است

[!__Miss__!]

تو درياي من بودي آغوش وا كن
كه مي خواهد اين قوي زيبا بميرد

[!!yalda!!]

در طریق عشقبازی امن و آسایش خطاست

ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی؟؟

[!__Miss__!]

یاد وصال می کنم، دیده پر آب می شود
شرح فراق می کنم، سینه کباب می شود