غم نام های بسیاری دارد
مرا ببخش که غمگینم
و به هر نامی که صدایم می زنی
گریه ام می گیرد!

با من حرف بزن
صدایت هم نوایی تمام سازهاست
کودکان هنوز در گلویت می رقصند
و چیزی از جنگ نمی دانند...

مرا ببخش که خوشبخت نیستم
و نمی توانم از جهان
تنها به عکس های زیبایی که برایم فرستادی
دل خوش کنم ...

"مهسا چراغعلی"

از کتاب: جنگل گریان / بخشی از شعر بلند 13