*شیراز *
- آرمه (ویار)
- ال باخارا (آلو بخارا)
- آمخته (عادت کرده)
- اِراض کردن (هول کردن)
- باد کردن (تکبر به خرج دادن)
- ببه (محبوب، عزیز، معمولاً برای فرزند گفته می شود)
- بُقُرنه (حلقوم)، پالون سُویده (حیله گر و مکار)
- تاتی کردن (راه رفتن ابتدایی بچه ها)
- جار (بانگ و فریاد)
- جَر (دعوا و کشمکش)
- چَپَری (فوری- سریع)
- چپاکشی (اسباب کشی)
- حصین (گلدان سفالی)
- حال اومدن (چاق شدن)
- خاکشیر مزاج (با همه کس سازگاری دارد)
- خزوک (سوسک سیاه)
- داچی (داداش)
- دُب (لجباز)
- رِچ (ردیف)
- رنج (کوچک)
- زلیبی (زولبیا)
- زِنِشت (جربزه، جوهر)
- سُپ (گونه)
- سرقدم رفتن (اسهال داشتن)
- شافتک (سوت)
- شِوِر (شل و ول)
- صب و صب (صبح فردا)
- گا (زود)
- ضَف کردن - پنوم (پنهان کردن)
- طیفه (طایفه)
- عزّوجز (التماس)
- عزیز تِرانی (بچه لوس و ننر و یکی یکدانه)
- غول (جای گود- برای استخر و حوض یا آبگیر به کار می رود)
- غنچه دوسی (خواهر شوهری که ازدواج نکرده است)
- فَلّی (بی نظم- درهم)، فند زدن (شعبده بازی)
- قاپ قمارخونه (کنایه از آدم همه فن حریف)
- قُرتِراق (رعد، تندر)، کَپه (نیمه، نصفه)
- کُترم (ناراحت)
- گاسَم (شاید)
- گِل غلته (روی زمین غلتیدن)
- لُبَّک (بسیار چاق، تپل)
- لِبدی (بد لباس، بدترکیب و بی بندوبار)
- مُچنه (مچاله)
- مُنج (به اندازه یک مشت)
- نغّه (گریه بهانه جویانه کودکان)
- ناکو (بد قلق)
- وادنگ اومدن (دبه کردن)
- واگوشک (لغز- چیستان، معما)
- هاتون، هاتون (دیر، دیر- به ندرت)
- هولی حمالی (الاکلنگ)
- یی دری (مستراح)
- یتیم غوره (گدا گشنه و بی کس و کار)
- الکی خوشال ( خوشحالی بی مورد )
- زرتنگ ( تمسخر زرنگی )
- خاکستر (خاکسر)
- دسته (دسه)
- دزدی (دزی)
- مهر (مر)
- زعفران (زفرون)
- آینه ی (اُینی)
- دست (دس)
- ماست (ماس)
- تسبیح (تسبی)
- نهایت (نایت)
- شنبه (شمبد)
- غربال (غلبال)
- نقش (نخش)
- اطواری (اطفاری)
- بشوی (بوشور)
- بیعانه (بیونه)
- لگد (لقت)
- صبح (صب)
- طهارت (طارت)
- سم (سمب)
- تاکسی (تاسکی)
- باباقوری (بابقلی)
- کلاه (کالُ)،
- استاد (اُسُوُ)
- شوهر (شوور)
- ترشح (ترشا)
کاربر برتر مـاه
پاسخ با نقل قول