از پشت افق به روی بام آمدهام
سوسو زدم و گام به گام آمدهام
از پشت افق به روی بام آمدهام
سوسو زدم و گام به گام آمدهام
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
هرازگاهی
خودت را هَرَس کن...
شاخه های اضافیت را بزن...
پای تمام شاخه های بریده ات بایست...
تمام سختی هایت... دردهایت...
باغبانی کن خودت را...
خاطرات بدت را...
سَبُک کن فکرت را ، از هر چه آزارت می دهد...
ریاضیدان باش...
حساب و کتاب کن...
خوبیهای زندگیت را جمع کن...
آدمهای بدِ زندگیت را کم کن...
همه چیز خوب می شود...
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.