10 فرمان مهم در تربیت سگ
10 آموزش در تربیت سگ وجود دارد که اساسی ترین فرمانهای آموزشی، در تربیت سگ محسوب می شوند و هر سگی با هر جثه و نژاد باید آنها را فراگیرد، زیرا این فرمانها می تواند به صاحبان این امکان را بدهد تا انواع مشکلات رایج رفتاری سگشان را مدیرت کرده و در برخی موارد حتی می تواند زندگی سگ را در مقابل حوادث احتمالی حفظ کند.
فرمان اول: آمدن اضطراری (Emergency Recall)
آمدن اضطراری فرمانی است که تضمین می کند با بیان آن سگ در هر شرایطی که باشد به سمت صاحب باز می گردد. بیاد داشته باشید که این فرمان فقط و فقط در مواقع اضطراری استفاده می شود، مانند زمانی که سگ وارد خیابان شده و احتمال برخورد وسایل نقلیۀ درحال حرکت با او بسیار است و... این آموزش باعث نجات جان سگ در شرایط خطرناک می شود.
تفاوت فرمان آمدن با آمدن اضطراری چیست؟
سگی که فرمان آمدن را فراگرفته است می داند که با شنیدن فرمان (بیا) باید به سمت صاحب خود حرکت کند و در بیشتر زمان ها به درستی نسبت به این فرمان پاسخ می دهد. اما ممکن است در برخی مواقع بقدری در سرگرم بازی باشد و یا سوژه ای جالب نظرش را جلب کرده باشد که سبب شود از انجام فرمان امتناع کند، و بی شک برای صاحب آزار دهنده است زمانی که سگش در حال بازی با سگ های دیگر است و صدایش میزنید و او بدون توجه به فرمان همچنان به بازی خود ادامه می دهد!
اما این بی توجه ای به فرمان برای سگ خطری به همراه ندارد و بعد از چندبار صدا زدن سگ متوجه حضور صاحب شده و به سمتش حرکت می کند.
اما زمانهایی وجود دارد که بی توجهی و امتناع در انجام یک فرمان می تواند برای سگ خطرساز باشد مانند زمانی که سگ درحال دویدن در پی دوچرخه ای وارد خیابان می شود و یا به دنبال گربه وارد ساختمان درحال تخریب می شود که این بی توجه ای به فرمان آمدن می تواند سبب مرگ سگ گردد. در این زمان است که فرمان آمدن اضطراری کاربرد پیدا می کند.
تجهیزات لازم برای شروع آموزش:
_فرمان منحصر به فرد
ابتدا برای این فرمان باید کلمه ای مناسب و منحصر به فرد انتخاب شود که در هیچ شرایط دیگری از آن استفاده نشود و در موقعیت های اضطراری بیادتان بماند و بتوانید از آن استفاده کنید. فرمان انتخابی باید کوتاه و قابل تحکم باشد.
کلماتی که در زبان انگلیسی برای این فرمان استفاده می شود عبارتند از: (kowabunga) و (eureka)
کلمات پیشنهادی: زوود بیا، بدوو بیا
_ خوراکی تشویقیی بسیار ویژه
توجه داشته باشید انتخاب خوراکی تشویقی جدید و مورد علاقۀ سگ در این آموزش نقش بسیار مهمی دارد.
شما باید از خوراکی تشویقی استفاده کنید که در هیچ یک از فرمانهای آموزشی دیگر استفاده نشده باشد و تنها مخصوص این آموزش بماند. این خوراکی باید چیزی باشد که سگ آنرا واقعا دوست داشته و بخاطر بدست آوردن آن حاضر به انجام هر کاری شود و شما مطمعن باشید که در هر شرایطی برای دریافت آن به سمت شما خواهد آمد.
تشویقی های پیشنهادی: شکلات های مخصوص سگ، سوسیس، کالباس و گوشت های خشک مخصوص سگ، تشویقی های دکتر کلودرز (dr.clauder's) جرکی تندرز (jerky tenders) و تشویقی اسلیکی (sleeky) معروف به هویجی (این تشویقی ها همه نتیجۀ خوبی برای آموزش این فرمان داشته اند)
هر زمان که از منزل با سگ خارج میشوید این تشویقی را با خود داشته باشید و در منزل نیز جایی مشخص برای آن انتخاب کنید که سریعا بتوانید در زمان مورد نیاز از آن استفاده کنید.
روش آموزش
شروعی کوتاه
برای شروع آموزش ابتدا منطقه ای آرام در خانه را انتخاب کنید تا سگ در زمان آموزش تمرکز بیشتری داشته باشد. برای بار اول که می خواهید فرمان را بیان کنید فقط چند قدم از سگ فاصله داشته باشید. فرمان را با صدای بلند، پشت سرهم و با شادی بیان کنید. در این حالت سگ هیجان زده و با سرعت زیاد به سمت شما می دود در این زمان سریعا خوارکی تشویقی را در اختیار سگ قرار می دهید.
پاداش با ارزش و بیاد ماندنی
به محض اینکه سگ بعد از شنیدن فرمان آمدن اضطراری خود را به شما رساند، علاوه بر دادن خوراکی تشویقی سعی کنید رفتاری خاص از خود نشان دهید که بیانگر شادی و خوشحالی شما از آمدن سگ است. حالت صورت و چگونگی نوازش شما در بیان محبت به سگ بسیار مهم و الزامی است. 20 ثانیه این رفتار شما بعد از اجرای فرمان باید ادامه پیدا کند.
تشویق شما بعد از انجام درست فرمان باید این احساس را در سگ بوجود آورد که به موفقیت بزرگی دست پیدا کرده و این رفتار صاحب باعث می شود که سگ درک کند چنین پاداش بزرگ و دوستانه ای را از سمت هیچ موجود دیگری بدست نخواهد آورد.
هنگامی که سگ پاداش خود را به صورت کامل دریافت کرد، اجازه دهید به هر مکان یا کاری که قبل از فرمان آمدن اضطراری مشغول آن بوده باز گردد؛ این اجازه بسیار مهم است.
یکی از دلایلی که سگ ها همیشه به فرمان آمدن تمایل نشان نمی دهند این است که تصور می کنند اطاعت از فرمان یعنی انجام ندادن کار مورد علاقه ای که به آن سرگرم بوده اند!
برای مثال: سگ در حال بازی در حیاط است شما فرمان بیا را می دهید و او متوجه می شود که آمدن به داخل خانه یعنی پایان بازی.
اما در آموزش آمدن اضطراری، سگ بعد از فراخوانده شدن و تشویق دوباره اجازۀ بازگشت به حیاط را پیدا می کند و این روند باعث می شود که سگ درک کند همیشه بازی برای او ادامه خواهد داشت. پس قبل از شروع مجدد تمرین آمدن اضطراری حتما به سگ اجازۀ بازگشت به فعالیت قبلی خود را بدهید تا همیشه نسبت به انجام این فرمان احساس خوبی داشته باشد.
چگونگی تکرار و تمرین این آموزش
سعی کنید این فرمان را در همان محیط آرام و در فاصلۀ کم به مدت 4 روز ادامه دهید و در روز یک یا دو بار این فرمان را با سگ تمرین کنید زمانی که متوجه شدید سگ به خوبی فرمان را انجام می دهد به مرور فاصلۀ خود را با سگ افزایش دهید و تمرین را از اتاق به حیاط انتقال دهید و همچنان در صورت انجام صحیح فرمان به سگ پاداش با ارزش و بیاد ماندنی هدیه دهید. سپس این تمرین را می توانید در حضور افراد آشنا و غریبه در حیاط ادامه داده و مرحلۀ آخر آموزش تمرین باید در مکان های عمومی مانند پارک با سگ کار شود. در نهایت سگ باید بیاموزد که در هر محیط و در هر شرایطی باید این فرمان را به درستی انجام دهد.
این آموزش زمان مشخصی برای ادامه پیدا کردن تمرین ندارد و تا زمانی که کاملا سگ نسبت به آن مطیع نشده باید به صورت روزانه تمرین شود.
نکات بسیار مهم:
_هیچگاه در زمانی که سگ فرمان را درست انجام نداد و یا از انجام آن امتناع کرد او را تنبیه نکنید. تنبیه می تواند باعث ترس سگ از آمدن به سمت شما شود.
_ حتی زمانی که سگ در اجرای این فرمان به مهارت لازم رسید، بسیار مهم است که شما همچنان در مقابل اجرای درست فرمان به او خوراکی تشویقی ویژه داده و رفتاری خاص به عنوان پاداش از خود نشان دهید.
_ هرگز در مواقع غیر اضطراری از فرمان آمدن اضطراری استفاده نکنید.
_ هیچ زمانی بجای فرمان بیا از فرمان آمدن اضطراری استفاده نکنید.
چرا نباید از فرمان آمدن اضطراری بجای فرمان آمدن استفاده کرد؟
البته این برای صاحبین بسیار سخت است. باران می آید و شما می خواهید هرچه سریعتر سگ را از حیاط به داخل منزل بیاورید و یا برای گردش با سگ به پارک رفته اید حال زمان بازگشت به منزل است و شما برای رسیدن به خانه عجله دارید ولی سگ مشغول بازی است؛ فرمان بیا را می دهید اما او نمی آید و دست از بازی نمی کشد. بیاد داشته باشید استفاده از این فرمان اگرچه باعث می شود سگ سریعا به سمت شما بیاید اما تمام زحماتی که شما برای خاص نمودن این فرمان کشیده اید کاملا از بین می رود. مهم است که این فرمان همیشه مثبت و با ارزش حفظ شود، همانطور که قبلا ذکر شد این فرمان فقط باید در موارد اضطراری که باعث نجات جان سگ می شود مورد استفاده قرار گیرد نه در حفظ زمان و وقت شما!!!
استفاده از این فرمان خارج از زمان و وضعیت اضطراری قدرت و ارزش فرمان و تشویقی آن را تضعیف می کند و دقیقا جایی که می توانید با استفاده از آن جان سگ خود را نجات دهید دیگر قابلیت استفادۀ خود را از دست می دهد.
کاربر برتر مـاه
