فرمان نهم_ آمدن (Come)
آمدن سگ با بیان اسمش توسط صاحب یکی از مهمترین فرمان ها می باشد. این فرمان می تواند سگ شما را از عوامل خطر دورسازد. این فرمان را از دوران تولگی می توان با یادگیری نام به سگ آموزش داد، با این روش هربار که سگ را صدا کنید سریعا به سمت شما می آید. از نظر سختی این آموزش در گروه فرمان های متوسط قرار دارد و هرچه دیرتر این فرمان به سگ آموزش داده شود به همان اندازه سرعت یادگیری کاهش می یابد. بهترین زمان برای آموزش این فرمان سن دو ماهگی می باشد.
زمان مورد نیاز برای تمرین: 5 تا 10 دقیقه و تعداد دفعات تمرین 2 تا 3 بار در روز است.
لوازم مورد نیاز: قلادۀ کمری، بندی به طول 15 تا 20 متر، خوارکی تشویقی، توپ یا اسباب بازی مورد علاقۀ سگ.

روش آموزش:
برای آموزش سگ را با بند و قلادۀ کمری تحت کنترل داشته، در حالتی که سگ در حالت عدم توجه و دقت قرار دارد نام او را صدا زده و سپس فرمان آمدن را می دهید. بیان فرمان آمدن با صدایی شاد و هیجان زده می تواند باعث تشویق سگ برای انجام سریع فرمان باشد. در صورتی که سگ تمرکز کمتری در اجرای فرمان از خود نشان می دهد می تواتید چند ضربه به پای خود زده و به سمت عقب قدم بردارید، به محض اینکه سگ به سمت شما آمد او را بدون رفتار هیجان انگیز با خوراکی مورد تشویق قرار دهید. نشان دادن رفتار هیجان زده از طرف صاحب در زمان آمدن سگ می تواند باعث شود که حیوان روی دو پای خود ایستاده و دستهایش را روی بدن شما قرار دهد که این خود یکی از الگوهای بد رفتاری در سگ ها است و در آینده می تواند حالت عادت به خود گیرد.
اگر سگ با فرمان آمدن عکس العملی از خود نشان نداد، بند قلاده را به آرامی به سمت خود بکشید تا حیوان به آمدن تشویق شود. همچنین می توانید در این زمان از توپ ها و یا اسباب بازی های مورد علاقه و یا زنگوله دار برای جلب توجه سگ استفاده کنید.
این روش آموزشی را بعد ها در خارج از منزل و مکان های پر رفت و آمد نیز با سگ انجام دهید تا حیوان متوجه شود که در هر مکان و شرایطی باید به این فرمان پاسخ مثبت دهد. به مرور این آموزش را می توانید بدون بند (ابتدا در محیط محصور و سپس در محیط باز) با سگ تمرین کنید.
زمانی که سگ کاملا بر این فرمان تسلط پیدا کرد می توانید فرمان آمدن را با فرمان های دیگری مانند نشستن، خوابیدن، ایستادن، منتظر ماندن ترکیب کنید. به این شکل که سگ را در حالت یکی از این فرمان ها قرار داده و سپس فرمان منتظر ماندن را می دهید بعد از چند ثانیه فرمان آمدن را می دهید. به مرور می توانید زمان بیشتری سگ را در حالت های یاد شده بی حرکت نگهدارید.
توجه: هرگز فرمان را با لحن عصبانی و خیلی جدی بیان نکنید. هرگز برای دادن دارو، شستشوی، تنبیه کردن از فرمان آمدن استفاده نکنید زیرا باعث ترس سگ از اجرای فرمان می شود. حتی زمانی که می خواهید با سگ بازی و ورزش کنید از این فرمان استفاده نکنید چون جدیت و اهمیت اجرای فرمان از بین می رود.