دلـنـوشـتـه های بــآرانـی

[!sh@yl!n!]

بـآرآن مـیـبـآرد امـشـب دلــم غــم دارد امـشـــب. . .

آرآم جــان خـسـتـه ره مــی ســپـآرد امـشــب . . .

[!sh@yl!n!]

باز باران با ترانه

می خورد بر بام خانه

ولی

نه آسمان دلم هست که ابری شده است

وباران از چشمانم می بارد بر رویدفتر خاطراتم

[!sh@yl!n!]

باز بارانـــ بارید

خیس شد خاطره ها

آفرین بر دل ابری هوا

هر کجا هستی باش

آسمانت آبی

و تمام دلت از غصه دنیا خالی

!

[!sh@yl!n!]

سهراب گفتی: چشمها را بايد شست...
شستم ولی...
گفتی: جور ديگر بايد ديد...
ديدم ولی...
گفتی: زير باران بايد رفت...
رفتم ولی...
او نه چشمهاي خيس و شسته ام را... نه نگاه ديگرم را .. . هيچ كدام را نديد!!!
فقط در زير باران با طعنه ای خنديد و گفت: "ديوانه باران نديده است!!

[!sh@yl!n!]

باز باران ، بی طراوت ، کو ترانه؟! سوگواری ست ،رنگ غصه ،
خیسی غم ،
می خورد بر بام خانه ، طعم ماتم . یاد می آرم که غصه ، قصه
را می کرد کابوس ، بوسه می زد بر دو چشمم گریه با لبهای
خیسش.
می دویدم، می دویدم ، توی جنگل های پوچی ، زیر باران مدیحه
، رو به خورشید ترانه ، رو به سوی شادکامی .
می دویدم ، می دویدم ، هر چه دیدم غم فزا بود ، غصه ها و
گریه ها بود ،
بانگ شادی پس کجا بود؟
این که می بارد به دنیا ، نیست باران ، نیست باران ، گریه
ی پروردگار است،
اشک می ریزد برایم.
می پریدم از سر غم ، می دویدم مثل مجنون ، با دو پایی
مانده بر ره
از کنار برکه ی خون.
باز باران ، بی کبوتر ، بوف شومی سایه گستر ، باز جادو ،
باز وحشت ،
بی ترانه ، بی حقیقت ، کو ترانه؟! کو حقیقت؟!
هر چه دیدم زیر باران ، از عبث پر بود و از غم ، لیک
فهمیدم که شادی
مرده او دیگر به دلها ، مرده در این سوگواری…

[!sh@yl!n!]

تو را دوست دارم
در این باران
می خواستم تو
در انتهای خیابان نشسته باشی
من عبور کنم
سلام کنم
لبخند تو را در باران می خواستم
می خواهم
تمام لغاتی را که می دانم برای تو
به دریا بریزم
دوباره متولد شوم

[!sh@yl!n!]

واي باران

باران
شيشه پنجره را باران شست
از دل تنگ من
اما چه كسي نام تورا خواهد شست؟
آسمان سر بي رنگ
من درون
قفس سرد اتاقم دلتنگ
مي پرد مرغ نگاهم تا دور
واي باران
پر مرغان نگاهم را شست
خواب روياي فراموشي هاست
خواب را دريابيم

[!sh@yl!n!]

با تــو زیر بارانمــ ! چَــتر بَرای چه ؟

خیالــ که خــیســـ نِمی شَــود !!!...

[!sh@yl!n!]

دمش گرم...

باران را میگویم!

به شانه ام زد و گفت:

خسته شدی،امروز تو استراحت کن...

من به جایت می بارم!!!

[!sh@yl!n!]

روزي مـيـرسـد . . .

در حـسـرتـم بـمـانـي

در روزي بـارانـي ، مـن در اوج و تـو در ويـرانـي . . .

يـه روزي صـادقـانـه صـدايـت کـردم . . .

عـاشـقـانـه نـگـاهـت کـردم . . .

حـالـا عـاجـزانـه نـگـام مـيـکـنـي

بـا حـسـرت صـدام مـيـکـنـي

امـــا فــقــط

بـــــرو . . .