همه ی ما یک آدم هایی را داریم
که نمیترسیم
از اینکه پیششان گریه کنیم،
یا قهقهه بزنیم ،
کسی که هرموقع از نقش های اجتماعی مان
و "بله چشم" گفتن ها خسته شدیم ،
کنارش خوده خودمانیم ،
حتی با موهای ژولیده ،
بدون آرایش... کسی که وقتی از همه چیزهایی که دور و بَرت میبینی خسته شدی،![]()