وقتی دو نفر رو می بینم که عشقولانه کنار هم راه میرن و می خندن..
به این فکر می کنم که اینا مخاطب معمولی هَمن یا مخاطب خاص؟ اگه خاصن! می تونم ذهنشون رو بخونم .. می دونم اون لحظه ها چه حرفایی بینشون رد و بدل میشه..
می فهمم ضربان قلبشونو.. درک می کنم گرم شدن بی اختیاری دستاشونو..
میدونم مزه ی خنده ها و قه قهه هاشونو..
منم یه روزی مخاطب خـــــــاص داشتما..و یه دعا.. که خـُـــــدایـــــا برای هم نگهشون دار
کاربر برتر مـاه
