خستگی که همیشه به کوه کندن نیست؛

خستگی گاهی همین حالی ست
که بعد از
"هزار و یک بار یک حرف را به یکی زدن" داری
وقتی نمی شنود
وقتی نشنیده میگیرد
وقتی احساست را
قلبت را
از خود گذشتگی هایت را
بودنت را ؛ مهرت را
نگاهت را ؛ اشکت را
اصلا هست و نیستت را
نادیده میگیرد!