لب که باز میکنی
شعرهایم
به دستورِ زبان تو پناه میبرند
.
تو لب بگشا
من تا خوِد جنون اعتراف میکنم
که تو میتوانی
میان پروانهها بدوی و قابل تشخیص نباشی
راستی
آسمان را کجای جغرافیای تنت
پنهان کردهای
که هرگاه به تو فکر میکنم
پرنده میشوم...؟!
لب که باز میکنی
شعرهایم
به دستورِ زبان تو پناه میبرند
.
تو لب بگشا
من تا خوِد جنون اعتراف میکنم
که تو میتوانی
میان پروانهها بدوی و قابل تشخیص نباشی
راستی
آسمان را کجای جغرافیای تنت
پنهان کردهای
که هرگاه به تو فکر میکنم
پرنده میشوم...؟!
y@saman (02-03-2018)