هوای بی کسی سرد است
دلم برفی ِاز درد است
تو ای یخ بسته ی برفی
تو ای باران بی حرفی
سکوتت تُرد و آرام است
سپیدی تو پیغام است
بپوشانم که تاریکم
ببار بر من که نزدیکم
مرا از این غم تب دار
از این بیزاری بیمار
بسوزانم که خاموشم
بیا ای عشق در آغوشم