در زمانیکه وفا
قصه ی برف به تابستان است

وصداقت گل نایابی!
و در چشمان پاک شقایق ها
عابر بی عاطفه ی غم جاریست!
به چه کسی باید گفت؟
با تو انسانم وخوشبخت ترین ....