غروب غمگین

[L O S T]

رفت و دریغا از برم آرام جانم میرود

همراه او با کاروان از تن روانم میرود

هرگز ندارم طاقتی از بهر دوری ساعتی

اندر پی اش فریاد ها تا آسمانم میرود

شد در گلو بغضم گره از بخت خود دارم گله

ای وای من ای وای دل آرام جانم میرود

من تا سحر زاری کنم از دیده خون جاری کنم

چون بنگرم از پیش من آن دلستانم میرود

تنها نگرید دیده ام تنها نسوزد سینه ام

آتش به جان زین رفتنش تا استخوانم میرود

ای وای من ای وای من ای وای دل ای وای دل

آرام جانم میرود گویی که جانم میرود

[L O S T]

من آن غـــــروب غم انگیز تلخ و دلگیـــرم
که هر چه از همه دل میکنم,نمیمیرم...


ستــــاره های امیدم یکی یکی مـــــردند
رسیده قسمت غمگین شعر تقدیرم....


برو به فکر شب سرد من نباش ای مـــاه
برو دوباره ســــــــــراغ تو را نمیگیرم....


مرا به مـــــردن و تنها شدن نکن تهــدید
برو...که من خودم از زنده بودنم سیرم


بدون بـــودن تو همکلام آیـــــنه هـــــــــام
شــده مخاطب من انعکاس تصویـــرم...


من آن غریبه ی محکوم بی کسی هستم
که ابتلا به غم عشق توست تقصیرم...


من آن ستاره ی تنهای آسمان هستم...
که هرچه از همه دل میکنم نمیمیرم...