من آن غـــــروب غم انگیز تلخ و دلگیـــرم
که هر چه از همه دل میکنم,نمیمیرم...


ستــــاره های امیدم یکی یکی مـــــردند
رسیده قسمت غمگین شعر تقدیرم....


برو به فکر شب سرد من نباش ای مـــاه
برو دوباره ســــــــــراغ تو را نمیگیرم....


مرا به مـــــردن و تنها شدن نکن تهــدید
برو...که من خودم از زنده بودنم سیرم


بدون بـــودن تو همکلام آیـــــنه هـــــــــام
شــده مخاطب من انعکاس تصویـــرم...


من آن غریبه ی محکوم بی کسی هستم
که ابتلا به غم عشق توست تقصیرم...


من آن ستاره ی تنهای آسمان هستم...
که هرچه از همه دل میکنم نمیمیرم...