ای چشم پلنگان جهان خیره‌ی ماهت
یک چند از این خاک گذر کردی و مانده‌ست
چشمان زمین تا به ابد چشم به راهت
مصراع به مصراع نفس می‌کشم از تو
انگار پُرم آه پُرم از تب آهت
مصراع به مصراع مرا زیر و زبر کن
ای زلزله در زلزله امواج نگاهت
ای خسته مسافر که در این غربت دیرین
دستان خدا بوده فقط پشت و پناهت
حیرت شده‌ام گم شده‌ام در شبت ای ماه
دریاب مرا در خم گیسوی سیاهت
من منتظرم تا برسد صبح طلایی
تا بشکفد این پنجره با عطر پگاهت
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرایار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرانوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی
سینه‌ی مشروح تویی بر در اسرار مرانور تویی سور تویی دولت منصور توییمرغ کُه طور تویی خسته به منقار مراقطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی
قند تویی زهر تویی بیش میازار مراحجره خورشید تویی خانه‌ی ناهید تویی
روضه‌ی امّید تویی راه ده ای یار مراروز تویی روزه تویی حاصل دریوزه توییآب تویی کوزه تویی آب ده ای یار مرا
دانه تویی دام تویی باده تویی جام توییپخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا
این تن اگر کم تندی راه دلم کم زندیراه شدی تا نبدی این همه گفتار مرا
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
