محسن شریفیان سرپرست گروه موسیقی بوشهری «لیان» در یک همایش موسیقایی در دانشگاه «تورنتو» به معرفی بیشتر ساز «نی انبان» پرداخت. به گزارش خبرگزاری مهر، محسن شریفیان در یک همایش موسیقایی در دانشگاه «تورنتو» به معرفی بیشتر ساز «نی انبان» پرداخت.
محسن شریفیان پژوهشگر موسیقى بوشهر در کنفرانسی که روز گذشته ۲۰ مرداد در دانشگاه تورنتو برگزار شد، توضیح داد: نی انبان ساز اصلی و شناخته شده موسیقی محلی بوشهر است. سازی که در استان خوزستان و هرمزگان و کرمان نیز از جایگاه خاصی برخوردار است و علاوه بر این دامنه نواختن این ساز به کشورهای حاشیه خلیج فارس هم می رسد.
نویسنده کتاب «تاریخ موسیقى بوشهر» در مورد قدمت این ساز گفت: تاریخ نی انبان و خاستگاه آن نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان به طور دقیق مشخص نیست. در این خصوص ما با فرضیه های مختلفی روبرو هستیم از جمله اینکه نی انبان در اصل مربوط به خاورمیانه بوده و بعدها به اروپا رفته و تکامل یافته است.
وی در بخشى از این نشست که با اجرا و معرفى ساز نى انبان صورت گرفت، اشاره کرد: تا این تاریخ، قدیمی ترین نقاشى هاى مربوط به رواج ساز نی انبان در کشورهاى حاشیه خلیج فارس مربوط به ایران و بندر بوشهر است. یکى از این نقاشى ها که براى اولین بار در این کنفرانس رونمایى شد به ٢٠۵ سال پیش بر مى گردد که در سفرنامه سر ویلیام اوسلى به چاپ رسیده است. این نقاشى در «سفرنامه ممالک مختلف مشرق زمین به ویژه ایران» که مربوط به مشاهدات ویلیام اوسلى در سال هاى ١٨١٠ تا ١٨١٢ است به چاپ رسیده و هنوز به فارسى ترجمه نشده است.
شریفیان در پایان عنوان کرد: پیش از این نیز نقاشى دیگرى از نواختن این ساز در بوشهر منتشر شده بود که مربوط به دوره فتحعلی‌شاه قاجار بود. در کتابى با نام «پرس» تألیف لویى دبو در سال ١٨۴١ میلادى تصویر نقاشی شده‌ای از نوازندگان در بوشهر به چاپ رسیده است که نواختن ساز دمّام و کمانچه را در همراهی با ساز نی‌انبان نشان می‌دهد.
این نشست موسیقایى به دعوت کانون ایرانیان دانشگاه تورنتو برگزار شد و دانشگاه تورنتو (UofT) نیز برترین دانشگاه در کانادا به شمار مى رود و رتبه هفتم آموزش و تحقیق را در جهان دارا است.
کاربر برتر مـاه
