من درختى خشك و بى بارم كه پايش آب نيست
آسمانم گرچه در شبهاى من مهتاب نيست
دوستت دارم ولى از ترس پنهان مى كنم
تازگيها عاشقى در بين مردم باب نيست
كاش يك شب باز مهمانم شوى ، باور كنم
اين كه مى بينم تويى ليلاى زيبا ، خواب نيست
مثل فرهادم ولى من تيشه بر دل مى زنم
خوب مى دانم كه او اندازه ام بى تاب نيست
عاقبت يك روز من هم دل به دريا مى زنم
در مرامِ پاكبازان ترسِ از سيلاب نيست ....
فکر کردن به تو ...
پنهانی ترین کار زندگی من است...
و تو ...
پنهانی ترین دلتنگی من هستی ...
پنهانی ترین لبخندی در صورتم ...
و پنهانی ترین مسبب حالت روزانه ام ...
و روزهای زیادیست که ساکتم ...
تا همیشه دوستت دارم ...
گاهی همین که دل به کسی بسته‌ای، بس است
بغضت ترک‌ترک شد و نشکسته‌ای، بس است
گاهی فقط همین که به امّیدِ دیگری
از خود غریبه‌تر شدی و خسته‌ای، بس است
دوستت داشتم
دوستت دارم
و دوستت خواهم داشت
از آن دوستت دارم ها
که کسی نمی داند
که کسی نمی تواند
که کسی بلد نیست !
سکوت میکنم مبادا مردم شهر
بدونید دوستت دارم هنوزفراموشت نکردم
می ترسم مردم بدونید عاشقتم
عشق من رسوا شهر بشه
یـِہ نـَفَرْ هـَسْ
ڪـِهْ بــایَدْ بــاشـہْ تــا بــاشَمْ
بـایَدْ قَلْبــِشْ بِزَنِـہ تــا قـَلْبـَمْ بـِزَنـِهْ
بـاید ْنـَفـَسْ بِڪـِشـِهْ تــا نفـَسْ بـِڪـِشَمْ
یِـہْ نَـفـَرْ هـَسْ
ڪـِهْ بـودَنِشْ بـِمْ آرامـِشْ میــدِهْ
یـِهْ نـَفـَرْ هـَسْ
ڪـِهْ بــا ڪُلّ دُنْیــا عَوَضِشْ نِمیڪـُنَمْ
ڪـِهْ ڪـلی حـــَسودَمْ واسـَشْ
یـِک ڪلام خـَتْمِ ڪــَلامْ
یـِهْ نــــــَفـَــــــــرْ هَسْ ڪـِهْ
نـَبــاشـِہْ مـَـــنَــــــمْ نیســـْتَم..
ديواري*ست بين من و تو
فريادهاي بي*صدا
نغمه*هاي بي*حروف
همه ديواري*ست بين من و تو
مي*خواهم بشكنم اين ديوار ديووار را
با صدايي
آوازي
حتي نگاهي بي*غبار
افسوس اما
بر دهان من انگار
مهر خاموشي زده*اند
و بر چشمان تو گرد غريبي نشانده*اند
آري ناگفته*ها نفريني*ست
بين من و تو!
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
