اى ماه شقه شقه صبور باش!
چهها كه نديدهئى
چهها كه نخواهى شنيد
ما التيام زخمهاى تو را بر سينه مجروحت باز مىشناسيم
ماه لكه لكه!
مثل حبابى بر دريا بدرخش و
با آسمان خالى خود شادمان باش،
جشنواره آب است زندگى
چراغانى رودها كه به درياها مىرسند
زخم خورده بادها، زورقها، صخرهها
سقفى دارد روشنى
كرانه تاريكى ناپديد است.