اى ماه شقه شقه صبور باش!


چه‏ها كه نديده‏ئى


چه‏ها كه نخواهى شنيد


ما التيام زخم‏هاى تو را بر سينه مجروحت باز مى‏شناسيم


ماه لكه لكه!


مثل حبابى بر دريا بدرخش و


با آسمان خالى خود شادمان باش،


جشنواره آب است زندگى


چراغانى رودها كه به درياها مى‏رسند


زخم خورده بادها، زورق‏ها، صخره‏ها

سقفى دارد روشنى


كرانه تاريكى ناپديد است.