با این دروغ رنگی درشت
که در میان پلک هایت موج می زند
با این پاهای کشیده و محکم
که یاد مردانگی های رو به انقراض را
در من زنده می کند
با این دهان گوشتی خوش فرم
که به نام کوچک من عادت نکرده اند
با این صدای دو رگه سرخوش
که یک دوستت دارم از آن نمی چکد
چه کرده ای با من!؟
با من چه کرده ای!؟
که بر زمینم می زنی و من
هر بار بلند می شوم
و باز می خواهمت