انديشه مكن كه بهار است و تو نرگس و سوسن نيستى
به حسرت زنده رود زنده نمىشود رود،
خاكت را زير و رو كن
ريشه و آبى مباد كه نمانده باشد،
سقفى دارد زندگى
كف نيستى ناپديد است،
به رنگ و بوى تو خود شادمان مىتوان بود،
گُل نيلوفر مردابه اين جهانيم
و به نيلوفر بودن خود شادمانيم.
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
تنها ک باشی گاهی آرزو می کنی یک نفر اسمت را صدا کند . . .
حتی اشتباهی
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
تو نباشی آسمان خاطرم بارانیست
بی توآرام ترین لحظه ی من طوفانیست
تو نباشی روزهای آرزویم سرد
کوچه ی شهر دلم بی عابرِ بر گرد
تو نباشی شاخه خشک دلم بی برگ است
روزگارم در مسیر شعله های مرگ است
بی تو من لب به لب دردم و اوج خطرم
در مسیر دوران ضربه های تبرم
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
با تو خورشید ترین ماه جهانم ! نفسم.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
کاربرانی که این تاپیک را مشاهده کرده اند: 0
مجوز های ارسال و ویرایش
