آخر اي دوست نخواهي پرسيد

[!!yalda!!]

آخر اي دوست نخواهي پرسيد

که دل از دوري رويت چه کشيد

سوخت در آتش و خاکستر شد

وعده هاي تو به دادش نرسيد

داغ ماتم شد و بر سينه نشست

اشک حسرت شد و بر خاک چکيد

آن همه عهد فراموشت شد

چشم من روشن روي تو سپيد

جان به لب آمده در ظلمت غم

کي به دادم رسي اي صبح اميد

آخر اين عشق مرا خواهد کشت

عاقبت داغ مرا خواهي ديد

[!!yalda!!]

تا تو با منی زمانه با من استبخت و کام جاودانه با من است

تو بهار دلکشی و من چو باغشور و شوق صد جوانه با من است

یاد دلنشینت ای امید جانهر کجا روم روانه با من است

ناز نوشخند صبح اگر توراستشور گریه ی شبانه با من است

برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیسترقص و مستی و ترانه با من است

گفتمش مراد من به خنده گفتلابه از تو و بهانه با من است

گفتمش من آن سمند سرکشمخنده زد که تازیانه با من است

هر کسش گرفته دامن نیازناز چشمش این میانه با من است

خواب نازت ای پری ز سر پریدشب خوشت که شب فسانه با من است

[!!yalda!!]

من
با تو می نویسم و می خوانم
منبا تو راه می روم و حرف می زنم
وز شوقِ این محال
که دستم به دست توستمن
جای راه رفتن
پرواز می کنم !