باور کنید آدم ها...

[!!yalda!!]

او نگاه می کرد

من هم نگاه

او دور می شد

من ویران

باور کنید آدم ها

با چشم هایشان می میرند

می کشند…
می روند..




کفشهایم خسته اند !

پاهایم اما ، امیدوار

هنوز میشود

هزار پله را

برای رسیدن به ” تو ”
بالا آمد

[!!yalda!!]

هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داری، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو
این شبای بیقراری، مال من

منم و حسرت با تو ما شدن
تو ای یو، بدون من رها شدن

آخر غربت دنیاست مگه نه

اول دو راهی آشنا شدن

تو نگاه آخر تو
آسمون خونه نشین بود

دلتو شکسته بودن

همه ی قصه همین بود

می تونستم با تو باشم

مث سایه مثل رویا

اما بیدارم و بی تو

مث تو تنهای تنها