مرغ شب ناله هایت
رنگ سپیده صبح است
پرهایت زرین پرتو سرخ آفتاب
نهان میخوانی از هجر یاران
زمکر صیادان و وحشت شبهای زندان
به کوکوهای تو جنگل… بیدار
قفس ها زکابوس ات
افسرده وبیمار
ستاره ها نورافشان و
آهوان دشت هوشیار
مرغ شبخوان آوایت آشنای مرغان پرواز است
نوید آسمان آبی وباز است
بدان مرغ غزلخوان بهاران
امید را
پنجره ها گشوده بباغ یاد یاران
برآرم نغمه آن مرغ دلتنگ سحر
(دلم میل بسی پرواز دارد
هوای آسمان باز دارد)
مرغ شب سحر نزدیک و روشنا پیداست
بشوق دیدار خورشید فردا
در دلم بسی غوغاست
خاموشی برصبح و زیبایی
خدا داند
بر مرغان عشق گناه اندر
گناهست…!
کاربر برتر مـاه
